ŚWIATOWY DZIEŃ WALKI Z GŁODEM
Czy przegrywamy tę walkę?
Światowy Dzień Walki z Głodem został ustanowiony w 2011 roku, aby zwrócić uwagę na globalny kryzys żywnościowy i zainspirować działania, które mogą pomóc stworzyć świat wolny od głodu. Wraz ze zbliżającym się corocznym dniem refleksji, warto zadać pytanie – jak dobrze realizujemy ten wspólny cel?
Szokujące jest to, że pomimo nadmiaru żywności na świecie, globalny głód nadal rośnie. Ostra niepewność żywnościowa i niedożywienie dzieci wzrosły po raz szósty z rzędu w 2024 roku i – mimo że jesteśmy już tylko kilka lat od celu „Zero głodu do 2030 roku” – nadal dotykają ponad 295 milionów ludzi w ponad 50 krajach.
Statystyki są ponure i nawet nie oddają rzeczywistości codziennego życia osób zmagających się z głodem i ostrą niepewnością żywnościową. Cel „Zero głodu do 2030 roku”, który na początku dawał tak wielką nadzieję, jest obecnie jednogłośnie uznawany za nieosiągalny. Patrząc na te fakty, zrozumiałe jest, że wielu z nas może zacząć wątpić, czy stworzenie świata bez głodu w ogóle jest możliwe.
Jednak od ponad dwóch dekad współpracujemy ze społecznościami, aby w innowacyjny sposób przeciwdziałać głodowi wśród dzieci – skutecznie zaspokajając ich natychmiastowy głód i jednocześnie wyposażając społeczności w trwałe rozwiązania na długofalowe zmiany.
Mimo że głód wciąż jest ogromnym problemem w wielu częściach świata, nie można – i nie powinno się – ignorować transformacyjnego wpływu programu dożywiania szkolnego Mary’s Meals. Jest to program prowadzony przez lokalnych wolontariuszy, wielu z nich doświadczyło głodu i ubóstwa jako przeszkód w edukacji. Program ten zobowiązuje się do dostarczania posiłku każdemu uczniowi, w każdej placówce edukacyjnej, każdego dnia nauki.
Efekt jest taki, że dzieci nie tylko otrzymują ulgę od głodu, ale także lepiej się koncentrują na lekcjach i mają większe szanse na kontynuowanie edukacji:
- Przed rozpoczęciem programu w Mozambiku (dodanym do programu w ubiegłym roku), 93% dzieci odczuwało głód każdego dnia szkolnego. Po wprowadzeniu Mary’s Meals w 2024 roku, 92% dzieci stwierdziło, że nie martwią się już głodem w szkole.
- Ostatnie badania z naszych programów w Kenii, Liberii i Malawi wykazały, że 100% nauczycieli uznało, że program żywieniowy miał pozytywny wpływ na jakość edukacji w 2024 roku – poprawiając frekwencję, udział uczniów, koncentrację, zapamiętywanie lekcji, wyniki egzaminów oraz zmniejszając choroby i nieobecności.
„Zdobycie jedzenia jest trudne, często zasypiam z pustym żołądkiem. Czuję się słaby i boli mnie ciało, gdy nie jem. Gdy w szkole nie było jedzenia, drżałem i byłem tak zmęczony – trząsłem się tak bardzo, że nie mogłem utrzymać długopisu i trudno było mi się skoncentrować. Czasem musiałem opuścić szkołę, żeby spróbować znaleźć jedzenie.”
Dzieci, które otrzymują posiłek w szkole, są nie tylko mniej głodne i bardziej skupione, ale także częściej uczęszczają do szkoły, co zwiększa ich szanse na kontynuację nauki.
Nauczyciel z Mozambiku, gdzie uczniowie zaczęli otrzymywać posiłki Mary’s Meals w 2024 roku, powiedział:
„Uczniowie przychodzą do szkoły na czas, nie opuszczają już lekcji, a co najciekawsze – nie zarejestrowałem ani jednego przypadku choroby wśród dzieci w ciągu roku szkolnego. Zauważyłem też, że dzieci zostają w szkole nawet po lekcjach, bawiąc się.”
Nie powinno więc dziwić, że w 2023 roku posiłki szkolne zostały oficjalnie uznane za wskaźnik w ramach Celu Zrównoważonego Rozwoju nr 4: Jakościowa Edukacja – co sygnalizuje globalne uznanie dla posiłków szkolnych jako kluczowej interwencji poprawiającej dostęp do edukacji oraz zapewniającej integracyjne i skuteczne środowisko nauki dla wszystkich.
Dla społeczności realizujących nasz program dożywiania szkolnego kluczowe jest zwalczanie głodu dziecięcego w sposób promujący dostęp do edukacji i poprawiający gotowość dzieci do nauki – aby kolejne pokolenie było przygotowane do odegrania wiodącej roli w tworzeniu świata bez głodu.
Nasz program dożywiania szkolnego to długoterminowa interwencja, która pokazuje, że osoby żyjące w głodzie nie są problemem, ale raczej sercem rozwiązania – ponieważ trwała, pozytywna zmiana zaczyna się od wzmacniania i wyposażania społeczności w możliwość tworzenia zrównoważonych i skutecznych systemów, które pomogą im samodzielnie pokonać swoje wyzwania.